Vie (v), leven
Hors Catégorie, vrij vertaald: bijzonder, zotgraag!

Geboren in 1977 kreeg ik de naam Vicky, naar Vicky Leandros waar mijn moeder indertijd graag naar luisterde. En of ik graag zing! In de auto in de file, al suppend op het water en soms zelfs terwijl ik slaap, naar het schijnt…

Mensen die dicht bij me staan noemen me Vie. Hoe die roepnaam ooit is ontstaan, ben ik ondertussen vergeten. Dat die wel bij me past, staat vast. Ik leef zotgraag, j’aime la Vie (een nummer dat ik dus ook steevast meezing, blijft het nu ook hangen bij jou? 😉 ), en geniet het meest van de kleine dingen en gelukskes in het leven.

De inspiratie voor ‘hors catégorie’ komt van de Mont Ventoux die we ooit met de racefiets beklommen, een helling die zo hoog of lastig is dat je hem niet in categorie 1,2 of 3 kan plaatsen. In vertaal het naar mensen graag als bijzonder, iemand die je niet in één hokje kan plaatsen.

De lijst van dingen waar ik van hou is héél lang. Van hokjes en labels, al kunnen ze in sommige gevallen wel ondersteuning bieden, ben ik geen fan. Behalve dan van de luchtvaartlabels met de streepjescode die de reisbestemming aangeven. Zot van mijn horizon verruimen, nieuwe plekken beleven, andere culturen proeven, gezond nieuwsgierig luisteren naar de verhalen van mensen die ik tot dan nog niet kende, verrijking en inspiratie vinden, de verschillen waarderen, genieten van wat ons verbindt.

Verbinding is één van mijn favoriete woorden, een belangrijke waarde ook in mijn leven. Als yogateacher, mama van sterretje Silas, lief van Bjorn, knuffel voor katjes Ceo, Mellow en Lowieke, natuurcoach, rouwtherapeut i.o., vriendin, buur, collega, zus, dochter,…

… is het soms een uitdaging om dicht bij mezelf te blijven. Buiten in de natuur komt de chaos tot rust, ik breng daar dan ook het liefste mijn (vrije) tijd door. Met water in de buurt en op een SUPboard voel ik me helemaal in mijn element, al zit ik ook vaak met mijn hoofd in de wolken. Noem het dromerig of zweverig, het stimuleert de creativiteit èn het helpt om dingen van op een afstandje te zien. Om te relativeren, samen met humor misschien wel de belangrijkste peilers voor een Vie Hors Catégorie.